สล็อตออนไลน์ โครงสร้างวัสดุไม่ค่อยสมบูรณ์แบบ แต่นักวิจัยจาก Japan Advanced Institute of Science and Technology (JAIST) ได้ระบุวิธีที่จะทำให้ดีขึ้น โดยการตรวจสอบแบบเรียลไทม์ว่าข้อบกพร่องที่เรียกว่าความคลาดเคลื่อนพัฒนาในรูปแบบซิลิกอน 2 มิติ นักวิจัยได้ค้นพบวิธีการ “รักษา” ข้อบกพร่องเหล่านี้ซึ่งอาจให้ข้อมูลเชิงลึกใหม่เกี่ยวกับวิธีการรองรับความผิดปกติที่คล้ายคลึงกันในวัสดุนาโนอื่น ๆ
ความคลาดเคลื่อนอาจส่งผลกระทบอย่างมาก
ต่อคุณสมบัติทางกายภาพและทางเคมีของคริสตัล” อองตวน เฟลอร์ เรนซ์ ผู้นำการศึกษาอธิบาย “ยิ่งไปกว่านั้น พวกมันสามารถเกิด ‘ปฏิกิริยา’ ได้ ตัวอย่างเช่น เมื่อความเครียดถูกนำไปใช้กับคริสตัลหรืออะตอมถูกเติมลงบนพื้นผิวของมัน การศึกษาว่าปฏิกิริยาคลาดเคลื่อนสามารถให้ข้อมูลเชิงลึกที่สำคัญเกี่ยวกับวิธีการแก้ไขข้อบกพร่องของคริสตัลเหล่านี้ได้อย่างไร”
เตียงทดสอบที่สมบูรณ์แบบ
ในงานของพวกเขา นักวิจัยได้ใช้กล้องจุลทรรศน์สแกนอุโมงค์ (STM) เพื่อศึกษาชั้นซิลิกอนหรือซิลิซีน 2 มิติที่วางบนเซอร์โคเนียมไดโบไรด์ STM ทำงานโดยใช้ประโยชน์จากกระแสไฟขนาดเล็กซึ่งต้องขอบคุณการขุดอุโมงค์ควอนตัม ที่ไหลระหว่างปลายโลหะที่แหลมคมมากกับพื้นผิวของตัวอย่างที่โดยทั่วไปแล้วจะอยู่ห่างออกไปไม่ถึง 1 นาโนเมตร ด้วยการควบคุมระยะห่างจากตัวอย่างขณะที่สแกนส่วนปลายบนพื้นผิว กระแสนี้สามารถคงที่ได้ และการเปลี่ยนแปลงในตำแหน่งแนวตั้งของปลายจะสะท้อนถึงภูมิประเทศที่อยู่ใต้พื้นผิวของพื้นผิว ความละเอียดเชิงพื้นที่ของเทคนิคถูกกำหนดโดยความคมชัดของปลาย: ถ้าปลายปลายมีอะตอมเพียงอะตอมเดียว กล้องจุลทรรศน์สามารถแก้ไขโครงสร้างของพื้นผิวในระดับอะตอมได้
นักวิจัยกล่าวว่าซิลิซีนเป็นเครื่องทดสอบที่สมบูรณ์แบบสำหรับการทดลองของพวกเขา เพราะมันมีชุดของความคลาดเคลื่อนที่หายไปเมื่อมีอะตอมของซิลิคอนจำนวนเล็กน้อยวางทับอยู่ด้านบน ความท้าทายที่เฟลอร์เรนซ์อธิบายคือ มันเป็นไปไม่ได้ที่จะคาดเดาว่าแผ่นซิลิซีนจะเริ่มเปลี่ยนรูปที่ไหนและเมื่อไหร่เมื่อเติมอะตอมซิลิคอนเหล่านี้เข้าไป
การแพร่กระจายควอนตัมของข้อบกพร่องหนักขัดต่อกฎของอาร์เรเนียสลำดับของปฏิกิริยาโดยการตรวจสอบพื้นผิวในแบบเรียลไทม์นานกว่า 24 ชั่วโมง ซึ่งเป็นความท้าทายในตัวเอง เนื่องจากพวกเขาจำเป็นต้องรักษาปลาย STM ที่แหลมคมตลอดทั้งตัว นักวิจัยสามารถสังเกตได้ว่าอาร์เรย์ของความคลาดเคลื่อนในซิลิซีนตามธรรมชาติรองรับอะตอมของซิลิกอนที่เพิ่มใหม่ได้อย่างไร ในลักษณะที่ลดพลังงานของระบบ พวกเขาพบว่าวัสดุ 2D ผ่านลำดับของปฏิกิริยาที่อะตอมของซิลิกอนรวมเข้ากับซิลิซีน
เกาะที่มีโดเมนเดียวที่เกิดนิวเคลียสภายใน
จะก่อตัวและแพร่กระจายทั่วทั้งแผ่นงาน ส่งผลให้เกิดโครงสร้างโดเมนเดียวที่ปราศจากความคลาดเคลื่อน “ตอนนี้เราสามารถสังเกตขั้นตอนทั้งหมดในกระบวนการนี้และตามความรู้ของฉันแล้ว นี่เป็นตัวอย่างแรกของปฏิกิริยาการเคลื่อนตัวที่ก่อให้เกิดการทำลายล้าง” Fleurence กล่าว
พวกเขาวิเคราะห์ความถูกต้องของวิธีการสามวิธีโดยใช้การวัด PGI ทางคลินิกในระหว่างการรักษาผู้ป่วยมะเร็งต่อมลูกหมากห้าคนที่มีภาวะ hypofractionated (ทั้งหมด 30 ส่วน) โดยมีการสแกน DECT ในห้องควบคุมในตำแหน่งการรักษา ทีมงานได้รับการเปลี่ยนช่วงโดยเปรียบเทียบการวัด PGI กับการจำลอง PGI แบบควบคุมด้วย CT ความแม่นยำในการทำนายช่วงเฉลี่ยคือ: 0.0 ± 0.5% สำหรับ DirectSPR; 0.3 ± 0.4% สำหรับ HLUT ที่ดัดแปลง; และ 1.8 ± 0.4% สำหรับแนวทาง HLUT มาตรฐาน
“ความแม่นยำสูงสุดสำหรับแนวทาง Direct SPR ทำให้ไม่มีการเบี่ยงเบนของช่วงสำหรับการรักษามะเร็งต่อมลูกหมากที่ได้รับการตรวจสอบ” ผู้เขียนเขียน “การตรวจสอบของเรายืนยันความเหนือกว่าของแนวทางการทำนาย SPR ที่ได้รับจาก DECT เหนือแนวทาง HULT ที่ล้ำสมัยในปัจจุบันโดยอิงจาก CT พลังงานเดียว” พวกเขาหวังว่าการตรวจสอบความถูกต้องของการทำนายช่วงในผู้ป่วยจะสนับสนุนการเปลี่ยนแปลงในการวางแผนการรักษาทางคลินิกและส่งเสริมการดำเนินการทางคลินิกของการวางแผนตาม DECT ที่ศูนย์บำบัดด้วยโปรตอนอื่น ๆ
นักวิจัยตั้งข้อสังเกตว่าพวกเขาเลือกการรักษามะเร็งต่อมลูกหมากเพื่อประเมินเนื่องจากสิ่งเหล่านี้มีพื้นที่เป้าหมายที่เป็นเนื้อเดียวกันอย่างมากและต้องการความลึกสูงสุดในการรักษาด้วยอนุภาค พวกเขาชี้ให้เห็นว่าความไม่แน่นอนที่กำหนดอย่างครอบคลุมของการตรวจสอบความถูกต้องตาม PGI อยู่ที่ประมาณ 1 มม. ในผู้ป่วยมะเร็งต่อมลูกหมาก ซึ่งน้อยกว่าความไม่แน่นอนของการคาดคะเนช่วงของแนวทางที่ใช้ HLUT และ DirectSPR ที่ใช้ในสถานบำบัดด้วยโปรตอนเดรสเดน ซึ่งเป็นข้อกำหนดเบื้องต้นที่สำคัญสำหรับการตรวจสอบความถูกต้องในช่วงแรกในมนุษย์ของเทคนิคที่ใช้ทางคลินิก
จากการวิจัยของพวกเขา นักวิจัยจะขยายการใช้ PGI
ไปยังตำแหน่งการรักษาอื่นๆ เช่น มะเร็งศีรษะและคอ พวกเขายังวางแผนที่จะใช้ PGI และข้อมูล CT ที่มาพร้อมกับการศึกษาเพื่อตรวจสอบความไวของการตรวจสอบการรักษาโดยใช้ PGI อย่างเป็นระบบเพื่อตรวจหาการเปลี่ยนแปลงทางกายวิภาคในระหว่างการรักษาด้วยโปรตอน
นักวิจัยจากสถาบัน Paul Scherrer (PSI) ในสวิตเซอร์แลนด์และห้องปฏิบัติการแห่งชาติ Brookhaven (BNL) ในสหรัฐอเมริกาได้ใช้เทคนิคเอ็กซ์เรย์สเปกโทรสโกปีขั้นสูงเพื่อศึกษาคุณสมบัติทางอิเล็กทรอนิกส์ที่ซับซ้อนของโลหะที่มีความสัมพันธ์กันเป็นครั้งแรก การค้นพบนี้สามารถช่วยให้เราเข้าใจวัสดุควอนตัมได้ดีขึ้น เช่น แม่เหล็ก มัลติเฟอโรอิก และตัวนำยิ่งยวดที่ไม่ธรรมดา
วัสดุที่สัมพันธ์กันได้ชื่อมาจากพฤติกรรมของอิเล็กตรอนซึ่งมีปฏิสัมพันธ์กันอย่างรุนแรงมากกว่าที่เป็นไปได้ในวัสดุทั่วไป การมีเพศสัมพันธ์ระหว่างอิเล็กตรอนนี้ทำให้ฟิสิกส์ของวัสดุที่มีความสัมพันธ์สมบูรณ์และมีแนวโน้มที่ดีสำหรับการใช้งานในการประมวลผลข้อมูลและการคำนวณควอนตัม แต่ก็ทำให้พวกเขามีความท้าทายในการศึกษา
RIXS เปิดเผยความสัมพันธ์ทางอิเล็กทรอนิกส์
นักวิจัยนำโดยThorsten SchmittและJonathan Pelliciariใช้รังสีที่รุนแรงและแม่นยำอย่างยิ่งจากSwiss Light Source (SLS) ที่PSIเพื่อสำรวจวัสดุเหล่านี้ด้วยเทคนิคที่เรียกว่า resonant inelastic x-ray scattering (RIXS) ที่นี่รังสีเอกซ์แบบอ่อนจะกระจัดกระจายออกจากตัวอย่างในขณะที่ลำแสงเอ็กซ์เรย์ของเหตุการณ์ถูกปรับเพื่อให้พลังงานกระตุ้นอิเล็กตรอนจากวงโคจรของอิเล็กตรอนที่ต่ำกว่าไปสู่วงโคจรของอิเล็กตรอนที่สูงขึ้น กระบวนการนี้ทิ้ง “รู” ไว้ในวงโคจรของอิเล็กตรอนที่ต่ำกว่า ซึ่งรบกวนระบบและกระตุ้นกระบวนการอิเล็กโทรไดนามิกต่างๆ
หลังจากนั้นครู่หนึ่ง รูในวงโคจรของอิเล็กตรอนด้านล่างจะเต็มและจะส่งแสงเอ็กซ์เรย์ สเปกตรัมของรังสีที่กระจัดกระจายอย่างไม่ยืดหยุ่นนี้มีข้อมูลเกี่ยวกับกระบวนการอิเล็กโทรไดนามิกที่เหนี่ยวนำ ซึ่งจะให้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับโครงสร้างอิเล็กทรอนิกส์ของวัสดุที่กำลังศึกษา สล็อตออนไลน์
